حمایت سخنرانان و مداحان هیاتی از طوفان الاقصی
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۲۴۳۴
حجج اسلام علیرضا پناهیان، محمدحسین میرلوحی، حامد کاشانی، جواد محمدزمانی، علی خزاعی، مهدی شریف، حسین مودب، سیدمحمدمهدی میرباقری و سیدصادق رمضانیان در پیامهایی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی با انتشار تصاویر و فیلمهایی از حملات گروههای مقاومت فلسطین که طوفان الاقصی نامیده میشود، حمایت کردند.
به گزارش سازمان هیات و تشکل های دینی، حجت الاسلام پناهیان نوشت: فلسطین، نقطه حساس جابجایی دو تمدن است و این تنها بخشی از سر و صدای شکستن هیمنه استکبار جهانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حجت الاسلام کاشانی به همین مناسبت نوشت شادی روح سرباز اسلام شهید سلیمانی صلوات و میرلوحی هم نوشت: اتفاقات امروز در فلسطین بیش از همه اقتدار جمهوری اسلامی ایران را یادآوری میکند. ناامیدان تامل کنند.
برخی مداحان و شاعران همچون مهدی سلحشور، میثم مطیعی، مهدی رسولی، مرتضی طاهری، سیدمجید بنیفاطمه، محمدحسین پویانفر، امیر عباسی، ابوذر بیوکافی، مسعود پیرایش، حنیف طاهری، حسین طاهری، محمدعلی ربیعیان، مجتبی قرهگزلو، سیدجواد پرئی، ابراهیم رحیمی، مصطفی خورسندی، مهدی باقری، محمدمهدی سیار، ابوذر روحی، سیدمصطفی میرداماد، محمدرضا بذری، موسی رضایی، مرتضی متشرعی، حسین صیامی، امیر نعیمی، مهدی امامی، مصطفی اللهیاری، حمید رمی، احد قدمی سیدامیر حسینی، امیر برومند و محسن عربخالقی از عملیات طوفان الاقصی پشتیبانی کردند.
میثم مطیعی در ابتدای پیامش یک جمله عبری نوشت و زیر آن به عربی و فارسی افزود: بر عمر اسراییل، ما حکم پایانیم.
امیر عباسی نوشت: ما از مجروح یا کشته شدن هیچ کودکی خوشحال نیستیم؛ چه در خراب شده اسراییل و چه در هر جای دیگر دنیا، ولی شمایی که دهها سال است حرمله وار کودکان مظلوم فلسطین را به خاک و خون میکشید، امیدوارم ذرهای درک کرده باشید و بفهمید که کودک کشی یعنی چه!
محسن عرب خالقی بخشی از آیه ۴۱ سوره عنکبوت را نوشت: هیچ یک از خانهها به سستی خانه عنکبوت نیست.
مهدی سلحشور با اشاره به آیه ۵۷ سوره مائده و انتشار تصویری از فرار سربازان صهیونیست نوشت: نابودی اسراییل از آنچه در آینه میبینید به شما نزدیکتر است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترتمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مداحان کشور رژیم صهیونیستی مقاومت فلسطین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۲۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»